در این روزها کمتر جایی را می توان پیدا کرد که سخنی از طالبان و دوحه در آن نباشد اما موضع گیری های ارگ هرازگاهی بر ابهام و پیچیدگی روند گفتگوهای صلح می افزاید. در حالی که کاخ سفید از توافق رییس جمهور اوباما و رییس جمهور کرزی بر ادامه گفتگو و تاکید بر پایان خشونت بوسیله مذاکره با طالبان سخن می گویند اما موضع گیری ارگ به گونه دیگری است.
آقای فیض الله زکی، سخنگوی جبهه ملی در پاسخ به اینکه آیا کشورهای خارجی و حلقاتی در افغانستان به دنبال تجزیه افغانستان هستند؟ گفت: اگر ناکامی در پروسه قطر که بسیاری به آن امیدوار بودند ایجاد شده است مسوولیت آن بطور کامل به دوش حکومت افغانستان و شخص رییس جمهور است. به این دلیل که وی در گذشته بصورت یکه تازانه همه مسوولیت ها و صلاحیت های مذاکرات صلح را منحصر به حکومت کرده بود. این حکومت بود که با جامعه بین المللی پیوسته در تماس بود و پیوسته هیات خود را به قطر می فرستاد و به جامعه اطمینان می داد که همه چیز تحت کنترل است. اگر طالبان می گویند که با حکومت مذاکره نخواهند کرد، چه کسی در اینجا مقصر است؟ چندین سال است که حکومت با طالبان در تماس است و باید علت این مساله را جویا شود.
وی درمورد برداشت جریان مخالف سیاسی حکومت بیان داشت: صلح یک پروسه اداری نیست که صرفا مربوط به حکومت باشد. صلح یک مساله سرنوشت ساز برای کل ملت است و در هر نوع مذاکرات صلح هیات واحد جمهوری اسلامی افغانستان باید فراگیر باشد، جامعه سیاسی و مدنی را به شکل قناعت بخش به لحاظ اشتراک فیزیکی در بر داشته باشد و به لحاظ شکل دهی به استراتژی و سیاست مذاکرات از جانب سیستم سیاسی نظریات این گروه ها در آن شامل باشد. هرگاه جنگ طولانی شود، پس از 2014 دور جدید جنگ داخلی بر افغانستان تحمیل شود و این جنگ طولانی و فرسایشی شود، ممکن است افغانستان را به سوی تجزیه تهدید کند.
آقای زکی در پاسخ به اینکه آیا می توان فکر کرد که شماری از جریانات سیاسی برای تغییر قانون اساسی، مساله شمال و جنوب و ضمانت نبودن برای عدم استفاده از تفنگ کار می کنند؟ گفت: این مساله یک واقعیت تاریخی و جغرافیایی افغانستان است و محصول ذهن کسی نیست بلکه محصول تاریخ و جغرافیای ما است. سلسله کوه های هندوکش کشور را تقسیم کرده است. ما کشور واحدی هستیم و با حسن نیت سیاسیون سالم اندیشی وجود دارند که در راه تبدیل شدن به یک ملت واحد کار می کنند.
وی افزود: اگر جابجایی نیروهای بین المللی و نیروهای مسلح افغانستان را ببینید تمرکز بیشتر در جنوب است. وقتی نیروها از این مکان تخلیه شوند باز هم تهدیدات امنیتی بیشتر جنوب کشور را تهدید خواهد کرد و این مساله ای نیست که وجود نداشته باشد. آقای کرزی در سخنرانی خود گفت که امروز چنین قانونی را تصویب کرده ایم و هرگاه لازم باشد باید تغییر کند و این عاقلانه ترین جمله ممکن در آن زمان بود. این یک مغالطه است اگر ما بگوییم که اپوزیسیون به تغییراتی که طالبان به آن اعتقاد دارند معتقد است. قانون اساسی را نمایندگان مردم تصویب نموده اند و این حق بدون تردید ملت است که در مجلس بعد و هرگاه تغییر نیاز باشد این تغییرات اعمال شود و اصلاح قانون اساسی یک ضرورت است.
سخنگوی جبهه ملی در پاسخ به اینکه آیا دفتر قطر ضمانتی برای پایان جنگ در افغانستان نیست؟ گفت: خیزش های مردمی علیه طالبان از جنوب شروع شد. هزاران انسان سلاح گرفتند و حکومت نیز به این گروه کمک کرد. هرقدر که به 2014 نزدیک می شویم، خطر یک خیزش جدید از سوی طالبان در سراسر کشور به میان می آید و مردم در تمامی کشور آمادگی می گیرند که از خانواده و ناموس خود دفاع کنند. در شرایط فعلی توپ در میدان طالبان است و این گروه باید حسن نیت نشان دهد که آیا قادر است تغییر نموده و از یک سازمان جنگی به سازمان سیاسی تبدیل شده و وارد پروسه های سیاسی شود یا خیر؟