به گزارش پیام آفتاب، «وحید مژده» کارشناس افغان در خصوص دلایل هندوستان برای عدم همکاری با افغانستان در بخش تأمین سلاح و مهمات در سایت «بست نیوز» نوشت: هند چند روز پیش اعلام کرد که سلاح کشنده در اختیار افغانستان قرار نخواهد داد و این درحالی است که مقامات افغان ابراز امیدواری کرده بودند که بعد از امضای قرارداد استراتژیک با هندوستان، این کشور حاضر است در تقویت قدرت دفاعی افغانستان سهیم شود زیرا در این قرارداد به مبارزه مشترک با تروریسم تأکید شده بود.
امضای این قرارداد با هندوستان موجب شد تا روابط میان پاکستان و افغانستان بیش از پیش تحت فشار قرار گیرد.
اکنون سؤال این است، زمانی که افغانستان با هندوستان قرارداد استراتژیک امضا می‌کرد، آیا جانب هند در مورد کمک تسلیحاتی به افغانستان و تقویت نیروهای نظامی افغان تعهدی سپرده بود؟
جالب است که افغانستان با کشورهای مختلف قراردادهای استراتژیک مختلفی را به امید اینکه این کشورها در بخش امنیتی هم با افغانستان همکاری کنند، امضا کرده است که هندوستان یکی از آنها است.
پس از امضای این قرارداد مقامات افغان از تحولی بزرگ در روابط منطقه‌ای و به صورت تلویحی از گرفتن انتقام از پاکستان به خاطر مداخله در افغانستان سخن گفتند اما اکنون به نظر می‌رسد که همه این تصورات خواب و خیالی بیش نبوده است.
این جریان نشان می‌دهد که هندوستان هرچند با پاکستان مشکل جدی دارد اما نمی‌خواهد در افغانستان با پاکستان به رقابت بپردازد.
وقتی رئیس جمهور افغانستان می گوید که اگر پاکستان با کشوری دیگر درگیر جنگ گردد، افغانستان در کنار پاکستان خواهد ایستاد، هند می‌تواند درک کند که تصور عمومی مردم افغانستان در این خصوص چیست؟
این تصمیم هندوستان می تواند ناشی از 2 دلیل باشد: نخست از همه باید پذیرفت که این اظهار نظر و تصمیم در مشورت با آمریکا صورت گرفته است زیرا دادن اسلحه به افغانستان به تصمیم آمریکا مربوط است و همان گونه که می‌دانیم آمریکا می‌خواهد ظرفیت نیروهای نظامی افغانستان را در حد معینی نگه دارد.
اعلام عدم کمک تسلیحاتی هندوستان نیز به دنبال سفر جان کری وزیر خارجه آمریکا به هند صورت گرفت در حالی که گفته می‌شد آمریکا علاقه‌مند مشارکت بیشتر هند در مسایل افغانستان است، این اعلام دولت هند نشان می‌دهد که این مشارکت مورد علاقه آمریکا از طرف هند در بخش نظامی نیست.
دوم اینکه هند نمی‌خواهد با دادن سلاح به افغانستان، موجب تحریک پاکستان و نگرانی چین شود.
هند ترجیح می‌دهد دیدی اقتصادی همانند چین به افغانستان داشته باشد نه به عنوان کشوری که بدنبال اهداف نظامی و استراتژیک در افغانستان است.
این مسئله گذشته از اینکه شکست دیپلماسی افغانستان را در منطقه نشان می‌دهد، ناشی از ابهامات قضایای پس از سال 2014 نیز هست که هندوستان نیز از آن نگران است.
هند این نگرانی خود را بارها از تحولات اوضاع در افغانستان پس از خروج ناتو و آمریکا از این کشور اعلام کرده است.
دست‌اندرکاران سیاست خارجی افغانستان هنوز هم مسائل جهانی و منطقه‌ای را با معیارهای دوران جنگ سرد و نوع دید قبل از فروپاشی اتحاد شوروی سبک و سنگین می‌کنند بدون اینکه به این مسئله مهم توجه کنند دنیای بعد از جنگ سرد دنیای دیگری است در دنیای جدید، این منافع اقتصادی است که حرف اول را می‌زند.
هند و چین در گذشته به خاطر خط مرزی با هم مشکلات زیادی داشته‌اند اما در سال‌های اخیر وضع تغییر کرده است.
اکنون داد و ستد تجاری میان هند و چین سالانه به ده‌ها ملیارد دلار می‌رسد و حالا کار به جایی رسیده که چین در صدد است تا روابط میان دهلی‌نو و اسلام آباد را بهبود بخشد.