حامد کرزی برای امضای معاهده امنیتی با آمریکا عجلهای ندارد و در عین حال امضای این معاهده امنیتی پرمناقشه با واشنگتن را وابسته به تضمین صلح پایدار در این کشور می داند. وی عقیده دارد که مردم افغانستان در خصوص امضای معاهده امنیتی تصمیم نهایی را از طریق مجمع بزرگی متشکل از روسا و ریش سفیدان طوایف خواهند گرفت.
دولت کابل برای امضای توافقنامه مناقشه برانگیز با آمریکا عجلهای ندارد و این توافقنامه باید مصلحت هر دو کشور را تضمین کند.
آقای معین مرستیال معاون حزب حق و عدالت در مورد اعمال فشار بر افکار عمومی از طریق آمریکا و افغانستان گفت: معمولا رسم دیپلماتیک در دنیا اینگونه است که مسایل بصورت پنهان مورد بحث قرار گیرد و پس از نتیجه گیری رسانه ای شود. زعمای آمریکا و افغانستان به دنبال جستجوی ذهنیت مردم افغانستان هستند. بنده معتقدم که موقف اوباما نسبت به موقف روسای جمهور گذشته متفاوت است و در صدد است که از این صلاحیت خود به خوبی استفاده کند. بر اساس شواهد این امکان وجود دارد که گزینه صفر در رابطه با نیروهای آمریکا در افغانستان انتخاب شود.
وی افزود: اوباما چندی پیش گفت که در معادلات بین افغانستان و آمریکا با کرزی وارد معامله نخواهد شد. در صورتی که در معدلات سیاسی بین کشورها، دو کشور به توافق نرسند، گزینه صفر یگانه راهی است که اوباما می تواند آن را انتخاب کند و این یک تهدید برای اهداف استراتژیک آمریکا است. انتخاب گزینه صفر از سوی اوباما ناشی از برخوردهای احساساتی کرزی است. مردم معتقدند که رییس جمهور تنها دوام قدرت خود را جستجو می کند. ممکن است آمریکا منافع ملی کشورش را به مردم خود اعلام کرده باشد اما کرزی این کار را نکرده است. رییس جمهور باید مردم را در این موارد شریک کند.
وی در پاسخ به اینکه آیا کرزی با برگزاری مجلس بزرگان به خواسته های خود خواهد رسید؟ گفت: نهاد قانونی که در افغانستان وجود دارد، پارلمان افغانستان است. احزاب سیاسی و جامعه مدنی یک طرف مسایلی هستند که رییس جمهور باید در معادلات بین المللی به آنها رجوع کند و برگزاری مجلسی که صلاحیت لازم را ندارد، در واقع غیرقانونی است. رییس جمهور در تلاش است که به نام مشورت در رابطه با توافقات امنیتی بین آمریکا و افغانستان مسایل دیگری را بگنجاند. شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه فرم هایی در ولایات مختلف افغانستان توزیع شده است که خواستار ادامه حکومت کرزی است و برخی اشخاص نیز این فرم ها را به امضا رسانده اند و امکان دارد در این مجلس، حکومت موقت و برخی اشخاص پیشنهاد شوند. این مساله ممکن است کشور ما را به سمت بحران سوق دهد.
آقای مرستیال در پاسخ به اینکه در نهایت چه خواهد شد؟ بیان داشت: در ظاهر رییس جمهور افغانستان در اذهان عامه مردم اینطور القا کرده است که از این مجلس، برای مشورت با مردم در رابطه با توافقنامه امنیتی استفاده می شود اما توافقات امنیتی افغانستان و آمریکا جزو توافقات استراتژیکی است که مدتی قبل از سوی مردم در یک مشورت نامه به دولت پیشنهاد شد. این در واقع یک مانور سیاسی برای برنامه های مشخص رییس جمهور افغانستان است و امیدواریم که برنامه های مشخص دیگری مورد نظر نباشد که سرنوشت مردم افغانستان را به بحران بکشاند.
معاون حزب حق و عدالت در پاسخ به اینکه آیا مذاکرات تا پایان حکومت کرزی نتیجه ای نخواهد داشت؟ گفت: دولت کرزی همیشه نوسانی برخورد کرده است. در رابطه با دفتر قطر هم یک سیاست مشخص وجود نداشت. وظیفه رییس جمهور در سفر به قطر این بود که از طریق وزارت خارجه افغانستان برای سفارت کشور ما در قطر مسیر حرکت را مشخص کند. اگر حکومت معتقد است که در جریان برخی برنامه های قطر نبوده است، در واقع کوتاهی از حکومت است که از طریق ادارات دیپلماتیک و وزارت خارجه افغانستان مساله گشایش دفتر قطر را تعقیب نکرده است.
وی در خاتمه بیان داشت، رییس جمهور باید موضوع بازگشایی دفتر قطر و امضای توافقنامه امنیتی را از هم تفکیک کند و این دو مساله از هم جدا است. حکومت افغانستان فکر می کند که سرنوشت طالبان و مذاکره با این گروه در دست آمریکا است. در صورتی که موضوع دفتر یک موضوع بین مردم افغانستان است اما امضای تفاهم نامه امنیتی با آمریکا مساله دیگری است و نباید با مساله گشایش دفتر قطر مخلوط شود. کرزی تامین امنیت را پیش شرط امضای تفاهم نامه امنیتی با آمریکا می داند در صورتی که اگر امنیت تامین شود دیگر نیازی به امضای این قرارداد وجود ندارد. امضای این تفاهم نامه برای همکاری آمریکا در جهت تامین صلح و همکاری های سیاسی، نظامی و اقتصادی آمریکا صورت می گیرد بنابراین هدف اساسی از امضای این تفاهم نامه تامین امنیت در افغانستان است.