به گزارش دفتر بازرس کل بازسازی افغانستان، آمریکا در چند ماه گذشته زباله‌های صنعتی خود را برای سوزاندن به کشور ما فرستاده و از این طریق آلودگی زیست‌محیطی گسترده‌ای را به وجود آورده است.
واضح است که حضور نظامی آمریکا در افغانستان شامل ناوگان‌های هوایی، چرخبالها، موترهای زرهی، تسلیحات، تجهیزات، نیروهای نظامی و تاسیسات می گردد که سالانه میلیونها کیلوگرم ضایعات پر خطر سمی و رادیو اکتیو تولید می کنند که معمولا این مواد بدون هیچگونه پوششی رها می شود.
در تمامی این پایگاه‌های نظامی آمریکا، سایت‌های باز دفع زباله بصورت 24 ساعته فعال بوده و همه انواع زباله از جمله بطری‌های پلاستیکی، رنگ، فراورده‌های نفتی، مواد منفجره عمل نکرده، مواد خطرناک و حتی اعضای قطع شده بدن و ضایعات بهداشتی را می‌سوزانند.
پس مانده سوخت طیاره ها، مایعات روغنی ضایعاتی موترها، مانده سموم آفت‌کش‌ها و قارچ‌کش‌ها که با هدف کنترل مگس‌ها، پشه‌ها، مورچه‌ها و موش‌ها در اختیار نظامیان خارجی است، بطری های شیمیایی، ضایعات بیماریهای عفونی، اعضای قطع شده بدن و لاشه حیوانات، مواد مخدر دارویی، ضایعات تسلیحاتی موجود در مهمات نظامی، ضایعات رادیواکتیو موجود در دستگاه های از کار افتاده، تجهیزات آلوده آزمایشگاهی و هزاران مورد مخرب و سمی دیگر، از جمله مواردی هستند که در این زباله دانی ها یا می سوزند، یا دفن می شوند تا محیط زیست کشور ما برای سالیان سال آلوده بماند.
این در سوزاندن زباله ها در چاله های روز باز در حالی است که آمریکا میلیونها دالر صرف ساخت کوره‌های زباله‌سوز در افغانستان کرده است ولی از این کوره ها هیچ استفاده ای نمی شود و حتی زباله های شیمیایی داخل آمریکا نیز به داخل کشور ما فرستاده می شود تا در چاله های رو باز سوزانده شود.
از آنجایی که این پایگاه ها در نزدیک شهرها مستقر هستند، نتیجه دود ناشی از این ضایعات که حامل مونوکسید کربن و دیگر مواد سمی است به آسمان رفته و بر فرار محل زندگی و کار مردم تولید یک مه معلق سمی می‌کند که بنا به گفته متخصصان پزشکی ارتش آمریکا روز به روز بر تعداد سربازانی که دچار بیماریهای حاصل از این سوزاندن زباله ها می شوند، بیشتر می گردد. صدها کهنه سرباز آمریکایی که پیش از این در تماس با دودهای ناشی از سوزاندن زباله های نظامی بوده اند، هم اکنون دچار سرطان، بیماریهای عصبی، بیماریهای قلبی و عروقی، مشکلات تنفسی و خواب و ناراحتی‌های مختلف پوستی شده اند.
برخی روش‌هایی که طی آن ضایعات خطرناک نظامی آمریکا در هوا، خاک، آب‌های سطحی و زیرسطحی افغانستان پخش شده‌اند، عبارتند از: سوزاندن زباله‌ها در گودال، کوره‌های زباله سوزی، دفن زباله ها و خاکسترهای آن، پخش زباله، آبراهه های ناشی از زباله ها، نشت ذخایر تانکرها، فاضلاب‌ها و آبگیرها و توالت ها .
تازه این در حالی که است که سوزاندن زباله ها می‌تواند برای سلامت انسان و محیط زیست مضر باشد و می‌بایست تنها تا وقتی استفاده شود که امکانات مناسب دفع زباله به شیوه‌های بهتر، ایجاد شوند، اما خط مشی پنتاگون این است که سوزاندن زباله‌ها هیچ تاثیر دراز مدت شناخته شده‌ای بر سلامت انسان‌ها ندارد.
این نشان دهنده آن است که پنتاگون قوانین آمریکایی و جهانی در رابطه با محیط زیست را نادیده گرفته و در نتیجه آن حجم وسیعی از آلودگی‌های خطرناک در هوا، خاک، آب‌های سطحی و زیرسطحی سراسر افغانستان پخش شده است.
توجه کنید که اگر چه ارتش آمریکا احتمالا اصرار می‌کند که به سختی دفع ضایعات رادیواکتیو را کنترل می کند اما چنین اظهاراتی چندان معتبر نیستند. زیرا اگرچه قواعد سخت‌گیرانه‌ای وجود دارند اما زمان و هزینه مورد نیاز برای انجام آن‌ها در میدان جنگ به حدی است که اغلب فرماندهان نظامی حاضر در افغانستان از آن صرف‌نظر می‌کنند و ضایعات را در سایت‌های باز، می‌سوزانند.
هر چند که گفتن این جمله دردی را دوا نمی کند، اما بگذارید باز هم بگوییم: حیف که مقامات دولتی افغانستان آنقدر سرگرم زد و بندهای سیاسی و رسیدن به قدرت در دولت آینده هستند که شاید طی این سالها حتی یک بار هم به این فکر نیفتادند که این آمریکاییها چه چیزهایی را می سوزانند و چه میراث آلوده ای را برای ما و آیندگان ما به یادگار می گذارند.