این نگارهها با این وجود که در یک دهه قبل نقاشی شدهاند، رنگ و جلای خود را از دست نداده و هنوز جزو آثار تازه نقاشی شده به نظر میرسند.
«غفور شیرمتاف» محقق تاریخ معماری شهر دوشنبه به خبرنگار فارس گفت: این آثار هنری از سوی نقاشان معروف و شناخته شده در دهه 70 قرن گذشته بر روی دیوارهای مهم برخی از ساختمانهای آن زمان، نقاشی شدهاند.
وی افزود: افرادی که این طرحها را تهیه و به منظور زیبا کردن شهر به کار گرفتهاند، مسلما با توجه به آب و هوای گرم این منطقه این شیوه را انتخاب کردهاند.
به گفته وی، در چند دهه اخیر بنا بر استفاده از طرح جدید شهرسازی، تعداد ساختمانهای نقاشی شده با نقشهای سنتی متأسفانه کاهش یافته اما آنچه که باقی مانده است، ثابت میکند که سبک و اصول به کار گرفته شده در تهیه و اجرای این طرحها، مطابق با دستاوردهای علمی میباشد.
وی تصریح کرد: این نگارهها هیچگاه پس از ساخت و طی مدت حدود 50 سال، ترمیم و نوسازی نشده و به جز باد و برف و باران، گرد و غبار روی این نقاشیها را کسی تمیز نکرده است اما امروز با نگاهی به این آثار هنری، خواهید دید که تاکنون خسارتی به زیبایی این نقاشیها وارد نشده است.
محتوا و مضمون آثار نقاشی و نگارهها بر دیوارهای دوشنبه، وابسته به آن است که روی ساختمان چه نهادی نقاشی و نصب شدهاند.
مثلا به دیوار ساختمان نخستین انتشارات شهر دوشنبه موسوم به «خانه انتشارات»، تصاویری مربوط به نماهای مرتبط نقاشی شده و بیت «انیس کنج تنهایی کتاب است، فروغ صبح دانایی کتاب است»، حکاکی شده است.
بر روی دیوارهای ساختمان تئاتر عروسکی، تصاویری از داستانها و افسانههای مردمی حک شده و بر روی دیوار ساختمان «تاجیکفیلم» چشم دوربین فیلمبرداری و قهرمانهایی از فیلمهای تاجیکی را نقاشی کردهاند.
ساختمان دانشگاهها، دفاتر مراکز پژوهشی و هنری و برخی از ادارات دولتی نیز با چنین نقاشیهایی تزئین شدهاند.