به گزارش (afghanpapaer)، این روزها بحث "اعزام مهاجرین افغانستانی به سوریه در قبال دریافت پول" در محافل مختلف سیاسی داغ است و هرکس به گونه ای ابراز نظر می کند.
مقام های غربی از زبان روزنامه های مختلف تحت امرشان از جمله روزنامه وال استریت ژورنال ادعا کرده اند که دولت ایران هزاران پناهنده افغانستانی را در برابر پرداخت پول به آنها و دادن امتیازاتی از جمله اعطای پناهندگی٬ برای مقابله با مخالفان دولت بشار اسد، عازم سوریه می‌کند.
در گزارش این روزنامه های غربی آمده است که ایران در ازای پرداخت ماهیانه ۵۰۰ دالر، ثبت نام رایگان فرزندان شان در مدارس و اعطای اقامت ایران٬ هزاران مهاجر افغانستانی را برای جنگ با مخالفان بشار اسد٬ راهی سوریه کرده است و این روند همچنان ادامه دارد.
روزنامه های معلوم الحال آمریکایی همچنان آمار مستندی از تعداد کشته شده های مهاجرانی که از سوی ایران به سوریه اعزام شده اند نیز ارایه کرده اند و گفته اند هر ماه تقریبا ده نفر از این مهاجرین افغانستانی در سوریه کشته می شوند.
این ادعاها در حالی است که طی روزهای اخیر مقام های مختلف دولت ایران این سخنان را مضحک و خنده آور دانسته اند و هرگونه اعزام مهاجرین افغانستانی به سوریه را به شدت تکذیب کرده و آن را توطئه دشمنان برای بر هم زدن روابط دو کشور همسایه دانسته اند.
آنچه مسلم است اینکه متاسفانه جنگ سوریه، به جنگ افغانستان تبدیل شده است و صحنه ای برای کشمکش های سیاسی ایران و آمریکا. برخی از رفتارهای سلیقه ای مسوولین ایرانی سبب شده تا بهانه به دست غربی ها بیفتد و با بزرگ کردن مشکلات مهاجران ساکن در ایران سعی می کند تا خدمات میزبانی سی ساله ایران از مهاجرین را به هر نحو که شده زیر سوال ببرند.
در واقع آمریکا با بیان طرح اعزام مهاجرین افغانستانی به سوریه با هماهنگی دولت ایران، قصد دارد باعث تیرگی روابط دولت و مردم دو کشور شود در حالیکه طرف دیگر قضیه که همانا اعزام نیروهای افغانستانی به سوریه از سوی پاکستان همچنان مسکوت مانده است.
گزارش های فراوانی وجود دارد که نشان می دهد برخی متنفذین قومی با هماهنگی بعضی سران احزاب در داخل کشور برای گروه های افراطی از جمله القاعده و داعش نیرو جمع آوری می کنند و بعد از دوره های آموزشی و تجهیز، آنها را به سوریه می فرستند تا علیه دولت بشار اسد همراه با تکفیری ها بجنگند.
آنچه مسلم است اینکه مقام های امنیتی افغانستان از این قضیه ناآگاه نیستند، همچنان که نیروهای آمریکایی مستقر در افغانستان نیز به صراحت می بینند و می دانند که گروه هایی با هماهنگی پاکستان و کمکهای مالی عربستان سعودی، طی دو سال اخیر چند هزار شهروند افغانستانی را با معاش ماهیانه خوب، به سوریه اعزام کرده اند تا کمک حال گروه داعش و القاعده باشند.
سوال اینجا است که چرا یک طرف قضیه دیده می شود و طرف دیگر آن پنهان نگه داشته شده است. اگر اعزام نیرو به سوریه خلاف قوانین بین المللی است، در درجه اول به جای ایجاد شایعات، بهتر است غربی ها نگاهی بیندازند به عملکرد خود که چگونه در سایه ی حضور آنها، این تعداد نیروهای شبه نظامی از افغانستان برای گروه های افراطی جمع آوری می شوند.
نتیجه یک چیز می شود آنهم اینکه گروه های وابسته به وهابیت، تلاش دارند با ایجاد جنگ مذهبی، قومی و به وجود آوردن مسایلی از این قبیل، بین اقوام و مذاهب کشور ما درگیری ایجاد کنند. به همین دلیل عملکرد تایید نشده یک قوم و مذهب را بسیار بزرگ کرده و حتی با ایجاد شایعه آن را بال و پر می دهند اما از بیان برخی واقعیت ها در قبال مذهب و قوم دیگر خودداری می کنند.
این هم چیزی نیست جز توطئه های آمریکا و نقشه های شوم انگلیس برای ایجاد تفرقه در کشورهای اسلامی و برهم زدن روابط دوستانه میان مردم و ملت دو کشور، تا از این طریق به اهداف استعمارگرانه ی خود دست یابند.
حال سکوت معنادار برخی از علمای دینی افغانستان و مقام های داخلی کشور جای بسی سوال دارد که چرا موضع خود را در این باره اعلام نمی کنند، آیا خواستار ایجاد جنگ قومی، مذهبی هستند یا همگام و همراه با کشورهای غربی اعلام نظر می کنند.